Faalangst
Faalangst
Regelmatig begeleid ik in mijn praktijk kinderen en jongeren met faalangst.
En steeds weer verbaas ik me over hoe verschillend faalangst zich kan uiten. Bij de een uit het zich in angst voor bijna alles wat iemand moet doen van contacten leggen tot het maken van toetsen. Bij de ander is het maar bij één specifieke situatie. B.v. voorlezen in de klas.
Het eerst wat ik dus altijd doe is het in kaart brengen waar iemand nou precies bang voor is.
Vaak spreek ik de ouders in het intakegesprek en geven zij aan dat er faalangst is voor een bepaald iets. Toch blijkt in gesprek met de cliënt vaak dat er veel meer of andere oorzaken spelen. Op de een of andere manier schamen ze zich voor de angst en proberen deze dan ook voor ouders te verbergen. Dit is denk ik wat het ook zo moeilijk maakt voor ouders om hun eigen kind hierin te begeleiden.
In de begeleiding is het echter belangrijk om de juiste oorzaken op tafel te krijgen.
Ik probeer dus ook altijd een vertrouwensband met iemand op te bouwen. En dat valt niet altijd mee. Uitdaging is vooral de puber die komt omdat “Os mam” het nodig vindt en er zelf echt geen zin in heeft. Maar ik heb ontdekt dat je met humor een heel eind komt bij pubers en door ze hun eigen gedrag te spiegelen. Ook confronteren helpt. Soms even schrikken voor de ander….
Bij faalangst is het vooral belangrijk dat je gaat inzien zien dat het vooral je eigen gedachtes zijn die deze angst veroorzaken. En dat is een mooie ontdekking want je eigen gedachten kun je namelijk na training en het leren op pikken van je lichaamssignalen prima sturen.
Dat is dan ook de truc tot het oplossen van faalangst. Kijken, luisteren en vooral voelen wat er in je lijf gebeurd en dit waar nodig bijsturen en daarbij een realistisch zelfbeeld hebben.
Naast een boel theorie over gedachtes, gevoelens gedrag en gevolg is vooral veel oefenen met het herkennen van signalen in je eigen lijf.
Natuurlijk neem ik bij kinderen en jongeren ook de omgeving mee zodat zij op een juiste wijze kunnen reageren op het kind. Ook bij volwassenen kan het erg goed werken als b.v. de partner ook eens mee komt zodat deze juist kan ondersteunen.
Soms heeft iemand maar een paar behandelingen nodig om verder zelf aan de slag te kunnen.
Altijd mooi om iemands zelfvertrouwen te zien groeien. Wat heb ik toch heerlijk werk!
Vragen? ideetjes voor een blog, mail me: